- 102 -

1488 (29. grudnia) Wiedeń, w poniedziałek po Bożym Narodzeniu etc.

Maciej KorwinMaciej Korwin (łac.: Matthias Corvinus, węg.: Hunyadi Mátyás, zwany Sprawiedliwym, węg. Igazságos), król Węgier, Chorwacji od 1458 i Czech od 1469 roku, król Węgier i Czech etc., książę Austrii etc., dokumentuje układ z książętami JanemJan II. Żagański (Szalony, Zły, Dziki, Okrutny), książę, od r. 1449 na Przewozie, 1461 – 1467 na Nowogrodzie Bobrzańskim, 1461 – 1472 na Żaganiu, 1476 – 1488 na Głogowie, Kożuchowie i Szprotawie, ok. 1497 – 1504 na Wołowie Żagańskim i HenrykiemHenryk I. z Podiebradów (Starszy), książę ziębicki i hrabia kłodzki w l. 1465 – 1498, pan na Podiebradach w l. 1471 – 1495, oleśnicki i wołowski 1495 – 1498 Ziębickim, na mocy którego to Jan lub w jego imieniu Henryk, zobowiązany został do przekazania mu, w terminie do 2. lutego [1489 r.] wszystkie zamki, jakie posiada on na Śląsku, a mianowicie Szprotawę, Kożuchów, Świebodzin, Zieloną Górę, Polkowice i Syców (a jeżeli inne miasta i zamki tu nie wymienione były w jego posiadaniu, to również i one), wraz z wszelakimi dokumentami, z uwzględnieniem pozyskanego przez króla Głogowa. W przypadku, jeżeli król nie zechce „dłużej tolerować” księcia Henryka, przekaże mu Ząbkowice Śląskie, a także Ziębice, które to król właśnie pozyskał, i które przy królu pozostać powinny, wraz z obydwu zamkami, mieszkańcami i wszelakimi przynależnościami etc., do czego król obiecuje książętom Janowi i Henrykowi zapłatę 40.000 guldenów węgierskich. Ustanowiony został pokój, amnestia i wzajemne uwolnienie jeńców. Król zrzeka się koni oraz broni, które zajął w Głogowie, z uwzględnieniem armat, namiotów i innego sprzętu wyprowadzonego ze Szprotawy, który należał do księcia Henryka lub jego brata Hynka, ale nie stanowiącego własności księcia Jana Żagańskiego; również zwrócone zostać mają małżonce tego ostatniego wszystkie jej przedmioty, stroje i kosztowności, jak również stronników księcia Jana Błędnego. W Ząbkowicach Śląskich musi zwrócić on wszystko to, co zajął był z prowiantu i zapasów etc.

WienWiedeń ten pondieli po mladiatkach 1489 etc.

Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.